Verzonden vanaf Samsung Mobile

Veel zegen en tot weerziens

Bij deze wens ik jullie, de weinigen die deze blog nog lezen, gezegende kerstdagen en en een gelukkig nieuw jaar.

Omdat er zo weinig mensen nog op mijn blog komen, en omdat ik er en beetje flauw van ben om het bij te houden, heb ik besloten om hier niet langer mee door te gaan. Dit is dan ook mijn laatste bericht.

Je vind me oa nog steeds op Facebook, als je toch nog eens contact met me wil opnemen.

Ik ben ervan overtuigd dat ik ooit weer terug kom in Nl, dus tot snel weerziens!

À

Yes I can!

Gisteren heb ik mijn eerste salaris ontvangen. Heerlijk om mijn eigen verdiende geld te kunnen gebruiken! Allemaal dankzij God.

Ik heb nog steeds rsi. Wat ik allemaal met mijn handen doe is dus nog steeds beperkt. Bij alles wat ik doe, zeg ik tegen mezelf: I can do anything through Him who strengthens me. En ik merk dat ik inderdaad alles kan doen wat de Heer van me vraagt. Daarnaast blijft het wel erg irritant dat ik geen andere dingen kan doen zonder op mijn handen te letten, zoals gitaar spelen en typen.

Zometeen ga ik zwemmen met een kameraad, wat ik wel erg relaxed vind. Hij gelooft nog niet in jezus, maar ik bid dat ik misschien iets over de Heer aan hem mag vertellen.

Ik merk dat ik indonesie nu wel gewend ben, maar ik mis nederland meer dan ooit. Laatst was er een programma op televisie waarin kandidaten van een reisprogramma moesten afreizen naar amsterdam. Toen ik al die oerhollandse beelden  zag, kreeg ik spontaan nieuwe liefde voor onze hoofdstad. Iets wat natuurlijk heel vreemd is voor een zelfkritische hollander...

Voor de rest gaat het heel goed met mij en ons samen.

Later meer nieuws...